“Na het voor de tiende keer typen van de eerste twee regels wist ik bijna mezelf te overtuigen om het traditionele voorstelformat aan te houden. Maar mijn ouders zouden mij geen Quido genoemd hebben als ik niet (met man en macht) zou trachten het toch anders te doen. Ludieke mensen zijn mijn ouders. Ik ben opgevoed om een vrijdenkende, creatieve en tikkeltje eigenwijze man te zijn.”

“Ze hebben mij geleerd om alles vanuit meerdere perspectieven te bekijken, de vraag “waarom” centraal te stellen in mijn leven en te beredeneren vanuit mogelijkheden. Dit heeft mij gemaakt tot een eerlijk, nadenkend en tamelijk onbevreesd en onafhankelijk persoon.”

“Ik wil graag van mezelf denken dat ik een breed referentiekader heb. Ik heb veel dingen in mijn leven mogen ervaren, ben veel aangegaan, heb veel mensen gezien en situaties meegemaakt. Toch is elke situatie anders, ieder mens uniek en elke omgeving heeft zijn eigen tradities en cultuur. Dit nieuwe avontuur wat ik samen met jullie aanga, beste (merendeels) Twentse collega’s, gaat mij weer een stukje vormen, mij intensief beïnvloeden.”

“Vereerd is een groot woord, maar het voelt erg goed om opgenomen te worden in een omgeving ver van huis. Een plaats waar men geen ‘houdoe’ zegt bij het afscheid en waar ze ‘aankomen’ in plaats van ‘aanrijden’. ‘Naast’ is niet ‘langs’, en klootschieten is blijkbaar een sport:).”